Ślimak Anentome Helena – zjada inne ślimaki (drapieżnik).

Charakterystyka

Pochodzenie: Azja (Indonezja, Tajlandia, Malezja)

Środowisko: W naturze zamieszkuje różnorodne środowiska: szybko płynące rzeki powyżej wodospadów, czyste rzeki z piaskowo-mułowym (błotnistym) podłożem, rzeki wolno płynące, a nawet w wyschnięte koryta rzek i na skały pokryte mułem. Akwarium powinno mieć odpowiednio przestronne dno z podłożem z miękkiego piasku lub żwiru. Zalecany jest wybór niezbyt intensywnego oświetlenia, rozproszonego za pomocą roślin pływających oraz skutecznego filtra. Jako dekoracji można użyć wszelkiego rodzaju kryjówek lub jaskiń.

Rodzina: Buccinidae

Wielkość: 1,5 cm długości

Zachowanie: Większość czasu spędza zakopany w podłożu, z wystającą na powierzchni głową i oczekuje na swoją ofiarę. Często poluje grupami. Aktywny nocą.

Wielkość akwarium: małe (min. pojemność: 30 l)

Temperatura wody: 22-30 st.C

Parametry wody:

• Twardość: 2-25 dGH
• Wymagania odnośnie przygotowania wody: Gatunek ten wymaga dodatkowego źródła wapnia w akwarium. Należy więc dodać sproszkowane koralowce, muszle ślimaków słodkowodnych, marmur czy skały wapienne.

Pokarm: Gatunek mięsożerny – poluje na małe i większe ślimaki, krewetki oraz osłabione, mniejsze ryby. W okresie długotrwałego braku mięczaków mogą żywić się pokarmami o podwyższonej zawartości białka. Zalecane jest żywienie ich mrożonymi dżdżownicami czy surową mieloną wątróbką drobiową.

Cechy:

• Skorupka koloru beżowego/żółtawego w kształcie stożka, z brązowymi, poprzecznymi paskami o różnej szerokości. Odcień bywa zmienny, wpadający w brązowy, czerwony, żółtawy lub czarny; istnieją także odmiany jednokolorowe – jasnożółte, brązowe a nawet czarne.
• Ciało jest oliwkowo-szare, z drobnymi, ciemniejszymi plamkami.
• Ze skorupy najczęściej wystaje tylko głowa w postaci giętkiej „trąbki” lub „syfonu”, zakończona otworem gębowym.
• Ślimak wyposażony jest w narząd, za pomocą którego paraliżuje swoją ofiarę wstrzykując jej jad.

Rozród

Dla udanego rozmnażania trzeba zapewnić ślimakom spokojne otoczenie, wystarczającą ilość pokarmu i pozbyć się sąsiadów – krewetek i aktywnych ryb. Po kopulacji, Helena składa  na stałych przedmiotach pojedyncze jaj, które przypominają miniaturowe saszetki z żółtą przejrzystą kulą (średnica 0,1 mm) w środku. Przy utrzymaniu  optymalnych warunków, w ciągu roku od pary ślimaków można uzyskać  około 300 młodych Helen. W zależności od temperatury, ikra dojrzewa 21 – 30 dni,  wtedy skorupa pozostaje, a kulka znika bez śladu. Okazuje się, że ślimaki po wylęgnięciu się z jaj, natychmiast zakopują się w podłoże i żyją tam, aż do osiągnięcia wielkości 3 – 4 mm.